bir rüzgarla başlamıştı sana olan aşkımve yaz yağmurlarının serinliğinde filizlenip güneşe gülücük satmıştı gözlerinin elalıgında ne beyaz bi atın vardı, ne de hayaller ülkesinin prensiydin "peki bn sende neyi sevdim?" diye sorma boşuna kendine ben sende imkansızlıgı sevdim, elimi uzattıgımda tutabilecek kadar yakın olmana karşın şafak vakti kızıllıgının ikametindeki ufuk kadar ulaşılmaz oluşunu sevdim bilmedim,tanımadım,tenine bir kere bile olsun degmedim severken ben sendeki uçurumdan hayata bakabilmeyi sevdimgözümü kapadım sevdim; açtım sevdim; ölümler tattım o zaman bile sevdim ama sevdigim sen degildin ben sendeki beni aramayı sevdim bir kapı tokmagı yakınlıgındaki ıraklıktın benim için; gurbettin,vuslatı çok uzak olan; gurbette olan ne bendim ne de sen Özledigim, hayalimdeki sendin sen sadece benim hayallerime bir kılıftın, ela iri gözleri olan deli dolu serserimdin
yıkıldımama yine sevdim! agladım imkansızlıga ama yine sevdim!seni tanımadan sevmek, teninin kokusunu bilemeden kokuna hasret kalmak sen bilmezsin sensizligin acısını çünkü sen hiç sensiz kalmadınki!! halbuki ben sensizlige aşık olmuşum yudumladıgım zamanda gözüm kapalıyken kaçırdıgım çok şey varmış seni gözü kapalı sevmenin acısıymış hissedipte anlam veremedigim burukluk kalbimdeki
ama anladım ki sen benim için kaldırım taşındaki çocuklugum kadar uzakmışsın yakaladıgım kuşun özgürlüge olan sevdası bile daha hakedilebilirmiş gökyüzünün maviliginde
seni tanımak o kadar agırmış ki ve o kadar can yakıyormuş ki gözyaşım avcumda duran hayallerimi silip süpürdügünde anladım senin bendeki sana hiç benzemedigini ben gözümü güneşe inat açtıgımda anladım yüregim sana karalar baglarken ben hayal kırıkları arasında çocuklugumu ararken anladım meger ben sevmemişim seni bir yanılsama ,bir yanılgı ya da hayaller aleminde bir rüya ne dersen de buna! ne kadar bedeli agır olsa da ne kadar ben çocuklugumu satsamda bana anlamsız bakan ela gözlerine anladım nihayetinde aŞk bu olamaz!! sen degilsin bekledigim yıllar boyunca; sen degilsin avcuna umutlarımı,tenine sıcaklıgımı bırakacagım yabancı
ugruna yapraklar harcadıgım, kalemler tükettigim, harfleri yorup cümlelerin üstüne mana agırlıgı yükledigim çocukben sana gözüm kapalı duymuşum yanılgılarımı, hasretimi, sensizligimi hep hep dilimin ucundaki bitürlü söyleyemediklerim arasında sakladım "seni seviyorum"ları Şimdi düşünüyorum da iyiki diyememişim, iyiki dilimin gücü yetmemiş saklanmışlıklar sandıgını açmaya bilmeden bir aşk yaşadın belkide kulak çınıltıları arasında artık sormuyorum kendime "duysa ne der?" diye Çünkü artık sıradanlaşmış bir yaşanmışlıksın benim için, ders alınası bir hata bile degilsin bundan sonra seni anan kelimeler anlamsızlıklar içinde aylak aylak dolaşıyo olcakbir kapısın artık; hayatımın geçmişinde kapatılan gün gelirde merak edersen içerde yaşanılanları boşuna bakma paspasın altına anahtar orda degil;anahtarı güneşe aşık olan bir yıldıza verdim tanımadan sevmenin yalan oldugunu görsün diye
hayatımın aglama duvarında sana akan gözyaşlarım yok artık elveda
elveda! gözlerine yıllarımı verdigim hayali prensim
elveda! sebebinden eros'u gücendirdigim kalp yanılgım
elveda! adına aŞk dedigim dil sürtüşüm
elveda! kalbimin kaza sonucu kazandıgı yarabandı
elveda
Ptsi Nis. 06, 2009 4:38 pm